- Is dyslexie met een speciale bril te verhelpen?
- Mag dyslexiebehandeling onder schooltijd plaatsvinden?
- Heeft een basisschoolleerling met een dyslexieverklaring automatisch recht op vergoede behandeling?
- Waarom komen basisschoolleerlingen met alleen ernstige enkelvoudige dyslexie (EED) in aanmerking voor vergoede behandeling?
1. Is dyslexie met een speciale bril te verhelpen?
Nee. Als een kind problemen heeft met het herkennen van letters, moet wel altijd worden nagegaan of het wel goed kan zien. In geval van twijfel is een onderzoek en het eventueel aanmeten van een bril door een oogarts noodzakelijk. Als de leesproblemen daarmee verdwijnen, dan is er geen sprake geweest van dyslexie maar van visuele problemen die het kunnen zien van letters en tekst hebben belemmerd. Is beperkt zicht niet de oorzaak van het leesprobleem, dan moet de leesontwikkeling goed in de gaten worden gehouden en is adequate begeleiding nodig. Dat betekent dat taakgerichte benadering noodzakelijk. De instructie moet gericht zijn op het oefenen van de vaardigheden die nodig zijn bij het lezen en spellen: lezen leer je vooral door te lezen, spellen door te spellen. De effecten van niet-taakgerichte werkwijzen of (hulp)middelen – zoals sensomotorische training, neurofeedback, kinesiologie, diëten, prismabrillen, brillen met gekleurde glazen en medicijnen – op lees- en spellingvaardigheid zijn niet aangetoond en deze werkwijzen worden dan ook sterk afgeraden.
Lees meer
2. Mag dyslexiebehandeling onder schooltijd plaatsvinden?
Ja, dyslexiebehandeling onder schooltijd mag. Dit wil niet zeggen dat je als school verplicht bent om een leerling vrijaf te geven voor dyslexiebehandeling onder schooltijd. Misschien mist een leerling door de dyslexiebehandeling te veel lestijd of steeds dezelfde lesonderdelen. Een argument voor het verlenen van toestemming kan zijn dat het onderwijs belang heeft bij de dyslexiebehandeling. Het kind mist weliswaar schooltijd, maar krijgt in die tijd individuele specialistische zorg, waardoor het onderwijsrendement wordt. Bovendien is bij jonge kinderen (7-9 jaar) dyslexiebehandeling na schooltijd door vermoeidheid vaak minder effectief.
De behandeling van dyslexie gebeurt op indicatie. Een bezoek aan een dyslexiebehandelaar geldt daarom als geoorloofd verzuim. Je mag als school hier vrij voor geven zonder te moeten aantonen dat de behandeling te zien is als onderdeel van het onderwijsprogramma. Je moet bij het verlenen van toestemming wel afwegen in hoeverre de afwezigheid van de leerling invloed heeft op de uitvoering van het reguliere onderwijsprogramma. Het is namelijk niet wenselijk dat een leerling met leesproblemen de reguliere leesles (ondersteuningsniveau 1) mist.
De verantwoordelijkheid voor het verzuim ligt zowel bij de ouders als bij de school. Goed overleg tussen ouders en school en redelijkheid vanuit beide partijen zijn hierbij belangrijk.
3. Heeft een basisschoolleerling met een dyslexieverklaring automatisch recht op vergoede behandeling?
Let op: Van Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) naar Ernstige Dyslexie (ED)
Vanaf 1 januari 2022 geldt het nieuwe Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling (PDDB) 3.0 en spreken we van Ernstige Dyslexie (ED). Waar op deze website nog Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) staat, moet vanaf dat moment gelezen worden Ernstige Dyslexie (ED). Zie voor meer informatie de Leidraad Ernstige Dyslexie: doorverwijzing van onderwijs naar zorg en de toelichtende brieven daarbij.
Nee, niet automatisch. Een dyslexieverklaring betreft de diagnose van dyslexie, maar niet per definitie de indicatie Ernstige Dyslexie die nodig is voor de vergoeding. Dat betekent dat ook voor kinderen die al een dyslexieverklaring hebben, geldt dat de bevoegde orthopedagoog of psycholoog moet bepalen of er sprake is van ernstige dyslexie zoals bedoeld in het kader van deze vergoedingsregeling. Dit kan betekenen dat er aanvullend diagnostisch onderzoek nodig is. Als dat het geval is, wordt dit aanvullende onderzoek vergoed vanuit de Jeugdwet, als aan de betreffende voorwaarden om dit onderzoek te mogen doen is voldaan (volgens het Protocol Dyslexie Diagnostiek & Behandeling). Alleen wanneer wordt voldaan aan de voorwaarden van de vergoedingsregeling, kan er sprake zijn van vergoeding van de behandeling.
Lees meer
4. Waarom komen alleen basisschoolleerlingen met ernstige enkelvoudige dyslexie (EED) in aanmerking voor vergoede behandeling?
Let op: Van Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) naar Ernstige Dyslexie (ED)
Vanaf 1 januari 2022 geldt het nieuwe Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling (PDDB) 3.0 en spreken we van Ernstige Dyslexie (ED). Waar op deze website nog Ernstige Enkelvoudige Dyslexie (EED) staat, moet vanaf dat moment gelezen worden Ernstige Dyslexie (ED). Zie voor meer informatie de Leidraad Ernstige Dyslexie: doorverwijzing van onderwijs naar zorg en de toelichtende brieven daarbij.
---
Bij de vergoede diagnostiek en behandeling van dyslexie wordt gewerkt volgens het Protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling 3.0 (PDDB 3.0, 2022). Volgens dit protocol moet er sprake zijn van Ernstige Dyslexie om in aanmerking te komen voor vergoede dyslexiezorg. De term Ernstige Dyslexie heeft betrekking op een indicatiestelling voor dyslexiezorg vergoed vanuit de Jeugdwet. Alleen kinderen die voldoen aan de criteria voor Ernstige Dyslexie komen voor de vergoede zorg in aanmerking. Bij leerlingen met ED is er sprake van een dusdanige ernstige problematiek met lezen (en spellen) dat de schoolcarriere en het latere functioneren in de maatschappij ernstig verstoord wordt en gespecialiseerde jeugdhulp geindiceerd is. De Jeugdwet voor dyslexiezorg geldt alleen voor leerlingen met ED op de basisschool in de leeftijd 7 tot en met 13 jaar.
Leerlingen met lees/-spellingproblemen en (vermoeden van) dyslexie die niet voldoen aan de criteria voor ED vallen verder onder de zorg en ondersteuning die vanuit het onderwijs geboden wordt.
Zorgplicht onderwijs
In principe ligt er zorgplicht bij school, het schoolbestuur en het samenwerkingsverband passend onderwijs, die hebben gelden om kinderen de passende ondersteuning te bieden die zij nodig hebben bij hun lees- en/of spellingproblemen. Dat geldt voor alle kinderen, ongeacht of zij een dyslexieverklaring hebben of niet.